Of het heel nieuw is weet ik niet, maar het ziet er blijkens de website (wel een hoop beweging, maar geen video, Willem!) wel kek uit.
Update door Happy Hotelier in 2020:
Ik vind een foto collage van Escapio:
Maar de link die hier nu boven staat verwijst nar een family owned groepje hotels met een Murano Resort in Marokko….ze hebben ook hotels in Parijs, maar daar hoort Murano Resort Paris kennelijk niet meer toe/… Op Needs work gezet
Wanneer ik ergens iets zie dat hint naar superontwerper Philippe Starck, dan is mijn aandacht gewekt. Zijn medewerker Christoffe Pillet heeft het ontwerp verzorgd van het in 1913 gebouwde, in 2005 geheel gerenoveerde en onlangs geopende Hotel Sezz
Hotel Sezz
30 kamers waarvan 14 suites en junior suites van 250 tot 600 euri. Er is geen incheck balie. U wordt ingechecked door een PA (Personal Aassistant), zeg maar gewoon Butler, die gedurende uw verblijf tot uw beschikking staat en bezienswaardigheden opsomt, tickets en bezoekje aan de masseur regelt of een plek in de bar van het hotel, de “Veuve Cliquot Kelder” voor u regelt. Mooie Flash Site!
Als je de website van Hotel Costes aanklikt, krijg je een scherm met alleen een welkom tekst en wat geluid. Verder kun je naar de boekings pagina klikken. Ze zijn natuurlijk zo bekend, dat ze zich kunnen veroorloven zo minimaal op het web te staan. Lekker arrogant. Geweldig!
Hotel Costes is natuurlijk ook onverbrekelijk verbonden met Café Costes en met de Costes Stoelen van Philippe Starck.
Maar minstens zo belangrijk is de verbintenis met Stephane Poupougnac, een DJ die voor het label Pschent heerlijke lounge compilaties heeft gemaakt onder de naam Hotel Costes. Na 7 volumes en een compilatie van “The Best Of” is op 26 september 2005 Volume 8 gelanceerd. Ik ren gauw naar de winkel!
(Toegevoegd 10/10/2005:) …Eh moet nog even wachten totdat nummer 8 in Nederland wordt uitgebracht….kan wel een maand duren.
Update 2020: De website heeft nu wat meer om het lijf. Foto’s zelfs.
Je kunt er nu ook een fotoboek van het hotel kopen.
Gisteren was er een prachtige documentaire op tv over de geschiedenis en het ontstaan van het nieuwe LLoyd hotel.
Meteen na de uitzending typt natuurlijk iedereen op Google in ‘Lloyd hotel Amsterdam’ en velen komen zo bij weekendhotel uit. Ik zak dat weer aan een piek in ons bezoek gisterenavond (bron: ons onvolprezen tellertje van Mtrack).
Heel bijzonder hotel trouwens, ik was er vorige week (ik kreeg een leuke rondleiding) en je valt van de ene verbazing in de andere. Iedere kamer een avontuur op zich.
We logeerden afgelopen weekend in Kasteel Vaeshartelt.
Als je naar de mooi vormgegeven website kijkt denk je: Tjonge dat ziet er geweldig uit. Ook als je de mooie lange oprijlaan oprijdt denk je dat nog steeds. Kom je binnen, dan ben je nog steeds onder de indruk van het deel van het oude kasteel dat je binnentreedt en op de site vanaf de buitenkant ziet. Het ziet er nog uit als een kasteel. Het valt niet direkt op dat een groot aantal details eigenlijk heel erg verkeerd is afgewerkt….
Dan volgt de deceptie. Je komt op je eigen kamer en dan toont het hotel zijn ware gezicht. In de gastenvleugel blijkt achter de (schijnbaar?) eeuwen oude muren een compleet nieuw slaapgebeuren te zijn opgetrokken volgens het stramien van een gemiddeld conferentie oord. De gedachte aan een cel in een klooster dringt zich op. Niks mooie hoge plafonds, gewoon standaard 2.40 m hoog en verder minimaal bemeten. “Tjonge wat zonde” gaat door mij heen..”het had zo mooi kunnen zijn”
Het leert je weer dat je een website heel erg zorgvuldig moet bekijken. Er staat maar één foto van een slaapkamer op de site, meer een fotootje eigenlijk.. Als ik die nu nog eens goed bekijk, dan had ik het kunnen weten….
Overigens is de service niet verkeerd en zijn de bedden prima en is de prijs prestatie best goed, maar je moet ervan houden of niet om geven………Tja kwestie van (niet mijn) smaak…
P.s. Niet schieten svp!
Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema gemaakt door Anders Norén